محمود زند مقدم (۱۳۱۷–۱۴۰۱) پژوهشگر، نویسنده و مردم‌شناس ایرانی بود که عمده شهرت خود را به خاطر پژوهش‌های گسترده در زمینه فرهنگ و جامعه‌شناسی بلوچستان کسب کرد. وی فارغ‌التحصیل رشته زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه تهران بود و سپس دکترای برنامه‌ریزی منطقه‌ای را از دانشگاه دورهام انگلستان دریافت کرد.
زند مقدم فعالیت‌های پژوهشی خود را در دهه ۴۰ با سفر به بلوچستان آغاز کرد و به درخواست سازمان برنامه‌وبودجه، وضعیت اجتماعی و اقتصادی مردم بلوچ را بررسی نمود. او در این مسیر به عنوان رئیس دفتر برنامه‌وبودجه در زاهدان و رئیس مرکز مطالعات خلیج‌فارس و دریای عمان، نقش مهمی در پروژه‌های توسعه‌ای ایفا کرد.
یکی از مهم‌ترین دستاوردهای علمی او، تألیف مجموعه هفت‌جلدی حکایت بلوچ است که نه تنها یک منبع معتبر مردم‌شناسی و اجتماعی از زندگی و فرهنگ بلوچ‌ها است، بلکه به لحاظ ادبی نیز از جایگاه خاصی برخوردار است. این اثر مستند و جامع، با نثری زیبا و عمیق، به تحلیل تاریخ و فرهنگ مردم بلوچ می‌پردازد و به عنوان یکی از آثار برجسته مردم‌شناسی ایران شناخته می‌شود.
زند مقدم همچنین در طول زندگی‌اش به نگارش آثاری چون از سرزمین بی‌پرنده تا قلعه و آدم‌های سه قران و صناری پرداخت که همگی به تبیین ابعاد مختلف فرهنگ و تاریخ ایران پرداخته‌اند.