برایان تیتلی استاد بازنشسته دانشکده آموزش دانشگاه لثبریج است. او مدرک کارشناسی‌اش را در رشته تاریخ از دانشگاه ملی ایرلند دریافت کرد و سپس به کانادا مهاجرت کرد و چندین سال در مدارس دولتی تدریس کرد. پس از آن، مدرک کارشناسی ارشد آموزش را از دانشگاه مانیتوبا اخذ کرد و در سال ۱۹۸۰ دکترای تاریخ آموزش را از دانشگاه آلبرتا دریافت نمود. پس از یک دهه تدریس در دانشکده آموزش دانشگاه آلبرتا، از سمت خود استعفا داد و به دانشکده آموزش دانشگاه لثبریج پیوست تا به همسرش، جین اُدیا، که چند ماه قبل به عنوان استادیار در آنجا منصوب شده بود، ملحق شود. جین، پیانیست کلاسیک با دکترای فلسفه آموزش، بعدها رئیس دانشکده شد و یک دهه در این سمت خدمت کرد.
علاقه‌های تحقیقاتی برایان همواره متنوع بوده و شش کتاب در کارنامه دارد که به بررسی اقتدار و مقاومت در دوره‌ها و مکان‌های تاریخی مختلف از جمله آفریقا، کانادا، ایرلند و ایالات متحده آمریکا می‌پردازد. این کتاب‌ها تلاش می‌کنند تا دیدگاه انتقادی‌تری نسبت به آنچه در تاریخ‌های متعارف یافت می‌شود ارائه دهند. به عنوان مثال، کتاب «دیدگاه محدود» (1996) اولین‌بار از سیستم مدرسه‌داری شبانه‌روزی را افشاگری کرد . سیستمی که توسط دولت فدرال و کلیساهای بزرگ به مردم بومی کانادا خدمات می‌داد. این مدارس اکنون به عنوان تاریک‌ترین فصل تاریخ کانادا شناخته می‌شوند.
برایان همچنین بیش از 40 فصل کتاب و مقاله منتشر کرده است و مقالات اخیر در مجلاتی مانند «مطالعات بومی آمریکا در کبک»، «مطالعات تاریخ آموزش»، «تاریخچه آموزش»، «مجله تفکر آموزشی»، «بررسی آموزش آکسفورد»، «تاریخ آموزش»، «فروم دشتی» و «مجله علوم آموزش» منتشر شده است. او همچنین هشت مقاله برای «فرهنگ‌نامه بیوگرافی کانادایی» نوشته است. در سال ۲۰۰۸، او به عنوان اولین محقق دانشکده‌ی محل تدریس خود منصوب شد و یک سال بعد مدال طلای اینگرید اسپیکر در خصوص تحقیقات را دریافت کرد.
در سال ۱۹۹۰، برایان به عنوان رئیس انجمن آموزش تاریخ کانادا انتخاب شد و کنفرانس دوسالانه این انجمن را در سال ۱۹۹۲ در لثبریج برگزار کرد. او همچنین پنج سال به عنوان سردبیر بخش نقد کتاب و مجله «مطالعات تاریخ آموزش» فعالیت کرد. در سال ۲۰۱۰، CHEA/ACHE جایزه «مشارکت برجسته در تاریخ آموزش در کانادا» را به او اعطا کرد.
در نیمه دوم دهه ۱۹۹۰، ناتوانی اداری، تخلفات و نقض آزادی دانشگاه در دانشکده او، برایان را بر آن داشت تا نقش فعالی در انجمن استادان دانشگاه لثبریج (سندیکا یا اتحادیه استادان) ایفا کند. او در مجموع هفت سال در هیئت اجرایی انجمن حضور داشت که عمدتاً به عنوان افسر بررسی شکایات و همچنین رئیس فعالیت می‌کرد. همچنین در کارگاه‌های متعددی درباره آزادی دانشگاه، روند شکایت و مکانیسم‌های حاکم بر ترفیع و ارتقاء برای همکاران خود شرکت کرد. در سال ۲۰۱۳، انجمن کانادایی استادان دانشگاه به پاس «مشارکت برجسته در انجمن استادان دانشگاه لثبریج» جایزه خدمات اختصاصی خود را به او اعطا کرد.
برایان از زمان بازنشستگی در سال ۲۰۱۳ به بعد، وقت خود را بین جزیره ونکوور، بریتیش کلمبیا و دوبلین، ایرلند می‌گذراند و به نوشتن ادامه می‌دهد.
شاهد عینی